Ο Έλληνας στέκει όρθιος, και με χωρίς κεφάλι

Οι Έλληνες ήταν από την φύση τους άνθρωποι ελεύθεροι, κάτι που πιστοποιεί και η άρνηση του Ιπποκράτη, σύμφωνα με τον Στοβαίο, να πάει ως γιατρός στην περσική αυλή, γιατί όπως είπε δεν του χρειάζεται καλό αφεντικό «οὐ δέομαι χρηστοῦ δεσπότου». Αλλά και τα λόγια του Αθανάσιου Σταργείτη στο έργο Ωγυγίαν, όπου αναφέρει: «Οἱ Ἓλληνες, ἐλεύθεροι ὂντες, δεν ἒκλιναν ποτὲ τὰ γόνατα οὒτε τὸν αὐχένα εἰς ἂγαλμα, οὒτε εἰς βωμὸν ἀνθρώπου». Όπως έχουμε αναφέρει σε προηγούμενη μελέτη μας, οι Έλληνες μένουν ίδιοι ως προς τις συνήθειες και τις αξίες τους Έτσι λοιπόν και ο μεγάλος Κολοκοτρώνης αργότερα, σύμφωνα με όσα καταγράφονται στα «Απομνημονεύματά» του, επειδή οι προσκυνημένημένοι έκαναν ζημιά στον απελευθερωτικό αγώνα, φώναξε: «η πατρίς κινδυνεύει από το προσκύνημα! Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους»! Αλλά και στον ίδιο τον Ιμπραήμ απάντησε: «όχι τα δέντρα, όχι τα σπίτια που μας έκαψες, πέτρα πάνω στην πέτρα να μη μείνει, εμείς δεν προσκυνούμεν». Ανάλογη απάντηση έδωσε και ο Καραϊσκάκης στον Κιουταχή. Άλλωστε και τα δημοτικά τραγούδια, που ύμνησαν τους κλέφτες και τους αρματωλούς, αποδεικνύουν πόσο βαθιά χαραγμένο στην ελληνική ψυχή και το ελληνικό πνεύμα ήταν το ανυπόταχτον… «Όσο είν' ο κλέφτης ζωντανός, πασά δεν προσκυνάει. Κι αν πέσει το κεφάλι του, δεν μπαίνει στο ταγάρι. Το παίρνουν οι σταυραετοί να θρέψουν τα παιδιά τους. Να κάνουν πήχη το φτερό και πιθαμή το νύχι». «-Προσκύνα Διάκο τον Πασά, προσκύνα τον Βεζύρη. –Όσο είναι ο Διάκος ζωντανός, πασά δεν προσκυνάει». «-Μάρκο μου πάρε τα κλειδιά κι έλα να προσκυνήσεις. –Μένα με λένε Μπότσαρη, μένα με λένε Μάρκο, ποτέ μου δεν προσκύνησα κι ούτε θα προσκυνήσω». Την «ιδιαιτερότητα» αυτή των Ελλήνων αναγνώριζαν και οι ίδιοι οι Τούρκοι.. Όπως γράφει σε επιστολή προς τον γιο του ο Σουλτάνος Σελίμ Β' το 1572: «Παιδί μου ο θεός εβοήθησε και ενίκησα και πήρα την Κύπρο, τους άπιστους ανθρώπους, όπου δεν με επροσκενούσαν». Ο Ιωάννης Κακριδής ακόμη αναφέρει χαρακτηριστικά: «Στα Λαηνά του Σουφλιού είναι ένας τσοπάνος που φτιάνει θαυμάσιες γκλίτσες. Σε μίαν από αυτές παρίστανε έναν Τούρκο να κόβει το κεφάλι ενός Έλληνα. Ο Έλληνας στέκει όρθιος, και με χωρίς κεφάλι που είναι. Κι όταν τον ρώτησαν τον τσοπάνο γιατί στέκει όρθιος, αφού είναι χωρίς κεφάλι, αποκρίθηκε: "Γιατί είναι Έλληνας"» (Οι Αρχαίοι Έλληνες στην Νεοελληνική Παράδοση, εκδ. ΜΙΕΤ). Αλλά μέχρι και λίγα χρόνια πριν, η μητέρα του ήρωα Αυξεντίου που κάηκε ζωντανός από τους Άγγλους, δήλωσε: «Κάλλιο μια χούφτα χώμα ο λεβέντης μου, παρά γονατισμένος». Ας κλείσουμε με το ποίημα του Α. Ανδρέου «Δεν προσκυνώ Αγαρηνό. Κρατάω απ' τον Όμηρο εγώ. Είμαι του Τεύκρου αγγόνι και του Κολοκοτρώνη. Παιδί του Μακρυγιάννη δεν με νικούν βαρβάροι…». Αυτό ας έχουμε όλοι μες στην καρδιά και το μυαλό μας και τότε θα βρούμε την δύναμη να σηκώσουμε το κεφάλι, να κοιτάξουμε ψηλά, να πάρουμε βαθιά ανάσα και να σταθούμε όρθιοι, έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τους πάντες και τα πάντα.  
ΠΥΓΜΗ-gr 
Τμήμα ειδήσεων defencener-gr  
ΠΩΣ ΝΑ ΧΑΣΕΤΕ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΑ ΠΕΡΙΤΤΑ ΚΙΛΑ; ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ