Η βία που ασκείται στο λεγόμενο "αδύναμο φύλο" σε όλη την διάρκεια της ζωή τους έχει πάρα πολλές και διαφορετικές μορφές. Ειδικά σε μία περίοδο οικονομικής ύφεσης σαν αυτή που διανύουμε. Όσο απίστευτο κι αν φαντάζει, συμβαίνει γύρω μας και καλό είναι να μην κάνουμε πως δεν βλέπουμε.
Οι μορφές με τις οποίες εκφράζεται αυτή η βία μπορεί να είναι ο ξυλοδαρμός, η ψυχολογική βία, το κάψιμο με οξύ, οι φόνοι "τιμής", οι κλειτοριδεκτομές, οι βιασμοί στις πολεμικές συγκρούσεις, ο εξαναγκαστικός υποσιτισμός, η έλλειψη πρόσβασης στην εκπαίδευση και την ιατρική περίθαλψη, ο εξαναγκασμός σε πορνεία, η καταναγκαστική εργασία, και τέλος, στις μέρες μας, η βία της ανεργίας.
Ιστορίες διάσημων γυναικών που έπεσαν θύματα βίας
Η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά την Γυναικών ανακυρήχθηκε το 1999 αν και είχε καθιερωθεί ήδη από το 1981 από γυναικείες οργανώσεις, σε ανάμνηση της φρικτής δολοφονίας των τριών αδελφών Μιραμπάλ, πολιτικών αγωνιστριών από την Δομινικανή Δημοκρατία, με διαταγή του δικτάτορα Τρουχίλο.
"Όσο η βία κατά των γυναικών συνεχίζεται, δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι κάνουμε ουσιαστική πρόοδο προς την ισότητα, την ανάπτυξη και την ειρήνη", είχε πει πριν πολλά χρόνια ο Κόφι Ανάν, Γενικός Γραμματέας του Ο.Η.Ε και φαίνεται πως δεν έχουν αλλάξει και πολλά. Το φαινόμενο της βίας κατά των γυναικών, σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, συνεχίζει να υπάρχει...
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
-1 στις 4 γυναίκες στην Ελλάδα, έχει ήδη ή πρόκειται να υποστεί ενδοοικογενειακή βία κατά τη διάρκεια της ζωής της (Γενική Γραμματεία Ισότητας).
-Η πλειοψηφία των κακοποιημένων γυναικών ανέφεραν ότι υφίστανται βία οποιασδήποτε μορφής επί δέκα έτη και άνω. -Το 28% των γυναικών που είχαν υποστεί βία σε παρελθοντικές σχέσεις, παραµένουν θύµατα βίας στην παρούσα σχέση τους. Η έρευνα έδειξε επίσης ότι, τα περιστατικά βίας δεν είναι συνέπεια χρήσης αλκοόλ ή άλλων τοξικών ουσιών, ότι τόσο οι δράστες όσο και τα θύματα προέρχονται από όλα τα κοινωνικοοικονομικά στρώματα και ότι το μορφωτικό επίπεδο ποικίλει. (Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας – Πρώτη Πανελλήνια Επιδημιολογική Έρευνα 2002-2003).
-Στην Ελλάδα μία στις δύο γυναίκες που δολοφονούνται κάθε χρόνο είναι θύμα του τωρινού ή πρώην συντρόφου της, ενώ μία στις πέντε γυναίκες υπήρξε θύμα ξυλοδαρμού, τουλάχιστον μία φορά, από τον άντρα της (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας).
-Φαινόμενο με σημαντικό οικονομικό αντίκτυπο: η βία κατά των γυναικών στις 47 χώρες του Συμβουλίου της Ευρώπης έχει ετήσιο οικονομικό κόστος τουλάχιστον 32 δις €. (Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης)
ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ 5ΜΗΝΟΥ ΙΟΥΝΙΟΣ-ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2012, ΑΠΟ ΤΗΛ. ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ 11707 ΤΗΣ W.I.N. HELLAS
-Το 63% των γυναικών - θυμάτων που ζήτησαν βοήθεια είχαν παιδιά.
-Πίσω από κάθε γυναίκα – θύμα, κατά μέσο όρο υπάρχουν 2 παιδιά που βιώνουν τις συνέπειες.
-Το 46% των θυμάτων εργάζεται, ενώ το 54% είναι άνεργες γυναίκες, οικονομικά εξαρτώμενες από το θύτη,
-Σχεδόν 80% των κακοποιημένων γυναικών που ζήτησαν βοήθεια ανήκει στο ηλικιακό γκρουπ 25 – 54, δηλαδή στην πιο παραγωγική ομάδα του πληθυσμού.
ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ (Βασιλική Λιάφου, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, Επικεφαλής Επιστημονικής Ομάδας W.I.N. Hellas)
-Η αθέατη βία, αυτή που μπορεί να συμβεί μέσα στο σπίτι μας και που συχνά μπορεί ούτε και εμείς οι ίδιες να μην την αναγνωρίζουμε ή πολύ περισσότερο να μην την παραδεχόμαστε, είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο που ξεπερνά εποχές και κοινωνικά μοντέλα, οικονομικό status ή μορφωτικό επίπεδο.
-Είναι ενδεικτικό ότι πολύ συχνά οι θύτες χρησιμοποιούν τακτικές ελέγχου και χειραγώγησης, μέσα από διάφορα επιχειρήματα, με στόχο να πείσουν ή «ότι δεν φταίνε αυτοί ή ότι είναι η τελευταία φορά που άσκησαν βία». Η παλέτα της συμπεριφοράς τους εκτίνεται από την μετάνοια και την υπέρμετρη εκδήλωση αγάπης, μέχρι τις τύψεις και τελικά την επανάληψη των κρίσεων βίας.
-Ο Κύκλος Της Βίας αποτελείται από τρία μέρη:
1. Φάση της αυξανόμενης έντασης
Στη διάρκεια της φάσης αυτής, υπάρχει σχετικά μικρός βαθμός βίας με σπρωξίματα, απειλές, λεκτικές προσβολές και απόδοση ευθυνών στο θύμα.
Η γυναίκα προσπαθεί να καταπραΰνει το θύτη, με το να κάνει ότι αυτός θέλει. Ο θύτης επιδιώκει παράλληλα να απομονώσει το θύμα από τον οικογενειακό , φιλικό και κοινωνικό του περίγυρο, με στόχο να το καταστήσει πλήρως εξαρτημένο απ αυτόν για να μπορεί να το ελέγχει. Η γυναίκα ζει σε ένα καθεστώς φόβου, παραβλέπει τις ανάγκες της και εστιάζει στο πως θα υποχωρήσει η ένταση, αλλά χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Συχνά εμφανίζει ποικίλες ψυχοσωματικές διαταραχές, απόρροια του έντονου στρες που βιώνει σε καθημερινή βάση.
2. Φάση της έκρηξης
Είναι η φάση στην οποία εκδηλώνεται το βίαιο ξέσπασμα. Ο θύτης μπορεί να προκαλέσει ζημιές στο χώρο ( να τα σπάσει όλα μέσα στο σπίτι), και στην συνέχεια να επιτεθεί και να τραυματίσει τη σύζυγό-σύντροφο του.
3.Φάση της ηρεμίας
Ο θύτης μπορεί να εκφράσει τη μετάνοιά του, και να γεμίσει με δώρα τη σύντροφό του, να εκλιπαρεί τη συγχώρεσή της και να υπόσχεται ότι θα αλλάξει, και ότι δεν θα γίνει βίαιος ξανά.
Η φάση αυτή χαρακτηρίζεται και ως μήνας του μέλιτος.
Η γυναίκα αποφασίζει να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία στη σχέση της και αρχίζει πάλι να εμπιστεύεται το σύντροφό της. Η καλή του συμπεριφορά που μπορεί να διαρκέσει από εβδομάδες, έως και μήνες, δείχνει να δικαιώνει την απόφασή της, μέχρις ότου ο θύτης προκαλέσει εκ νέου περιστατικό βίας.
Παρατηρείται δε, καθώς ο χρόνος περνάει, ο κύκλος της βίας να εμφανίζεται όλο και πιο συχνά, και να γίνεται όλο και πιο έντονος και επικίνδυνος.
-Οι γυναίκες συχνά δυσκολεύονται να φύγουν από μια σχέση κακοποίησης για πολλούς και διαφορετικούς λόγους: π.χ. δεν πιστεύουν στην αποτελεσματικότητα των πράξεων τους, φοβούνται ότι η διάλυση της σχέσης θα έχει αρνητικές επιπτώσεις για τα παιδιά, δεν έχουν τα οικονομικά μέσα για να επιβιώσουν, πιέζονται από τον κοινωνικό ή συγγενικό τους περίγυρο να μείνουν. Στις εύπορες γυναίκες υπάρχουν κοινωνικοί φραγμοί όπως ο φόβος ότι δεν θα τις πιστεύουν, το αξιοπρεπές επάγγελμα τόσο το δικό τους όσο και του συζύγου που θα πληγεί, η απομόνωση από την οικογένεια που παίρνει το μέρος του θύτη, η ενοχοποίηση ή η ντροπή γι αυτό που υφίστανται.
-Αντίθετα, οι θύτες στη συντριπτική τους πλειοψηφία, απολαμβάνουν μία ασυλία, μία πρωτοφανή ατιμωρησία. Η ενδοοικογενειακή βία αποτελεί ένα θέμα ταμπού γιατί αγγίζει βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις και στερεότυπα. Πολλές φορές «επιτρέπεται» γιατί είναι ακόμη ισχυρή και ηθικά νομιμοποιημένη η αντίληψη ότι ο άνδρας έχει κυριαρχικό δικαίωμα πάνω στην γυναίκα.
-Τα παιδιά βιώνουν την ενδοοικογενειακή βία, είτε έμμεσα ως μάρτυρες, είτε άμεσα ως θύματα. Και στις δύο περιπτώσεις οι συνέπειες στην σωματική, νοητική και συναισθηματική ανάπτυξη τους είναι αρνητικές. Αναγκάζονται να επεξεργαστούν τα συμβάντα συναισθηματικά και διανοητικά. Στην προσπάθειά τους να τα ερμηνεύσουν συχνά θεωρούν ότι εκείνα προκάλεσαν τις επιθέσεις του θύτη.
-Έτσι, αναλαμβάνουν αποκλειστικά την ευθύνη και κατηγορούν τον εαυτό τους για το βίαιο ξέσπασμα του πατέρα-θύτη, έχοντας την πεποίθηση ότι θα μπορούσαν με δική τους παρέμβαση να το έχουν αποτρέψει. Αποτέλεσμα αυτών είναι να εμφανίζουν συχνά ενοχική συμπεριφορά.
-Τα παιδιά που έχουν βιώσει ενδοοικογενειακή βία είναι πιθανό να εμφανίσουν διαταραχές ύπνου και πρόσληψης τροφής, μαθησιακά προβλήματα, επιθετικότητα, φοβίες, χαμηλή αυτοεκτίμηση και διάφορες παθήσεις. Τακτικά δε παρατηρούνται παλινδρομήσεις στην ανάπτυξή τους.
-Έρευνες σε παιδιά και εφήβους έχουν δείξει, πόσο γρήγορα «μαθαίνεται» η βία. Ανεξάρτητα εάν είναι απλώς θεατές, ή θύματα, βλέπουν ότι επικρατεί το λεγόμενο «δίκαιο του ισχυρού». Έτσι, τα αγόρια μαθαίνουν τη βίαιη συμπεριφορά στην σχέση με το άλλο φύλο. Εάν διαπιστώσουν στην συνέχεια, ότι αυτό το μοντέλο συμπεριφοράς έχει επιτυχία, τότε το υιοθετούνε. Αντίστοιχα, εάν τα κορίτσια βιώνουν την ανοχή της βίας από την μητέρα, υπάρχει ο κίνδυνος να θεωρήσουν, ότι θα πρέπει σε ανάλογες περιπτώσεις να υποκύπτουν. Έτσι λοιπόν έχουμε μεταφέρει με τεραστία επιτυχία την βία στην επόμενη γενιά ...
SMS ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΤΗΛ.ΓΡΑΜΜΗΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΤΗΣ W.I.N. HELLAS
Με αφορμή την 25η Νοεμβρίου - Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, η Μη Κυβερνητική/Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση W.I.N. Hellas, που δραστηριοποιείται από το 2006 στην καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, διοργανώνει καμπάνια σύντομων γραπτών μηνυμάτων (SMS) για να στηρίξει τη λειτουργία της τηλεφωνικής γραμμής βοήθειας προς γυναίκες-θύματα.
Από τη Δευτέρα 26/11 έως και τη Δευτέρα 3/12, στέλνοντας sms στο 19059 και γράφοντας τη λέξη ΒΙΑ, προσφέρετε 1 € (χρέωση 1,23€ με φπα) στη W.I.N HELLAS για την τηλεφωνική γραμμή στήριξης .
Η πανελλαδική τηλεφωνική γραμμή στήριξης 11707 ξεκίνησε τη λειτουργία της τον Ιούνιο του 2012 παρέχοντας ψυχολογική στήριξη και νομική συμβουλευτική σε γυναίκες-θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Στους 5 πρώτους μήνες λειτουργίας της, τα στατιστικά στοιχεία που συγκεντρώθηκαν είναι ενδεικτικά του μεγέθους του προβλήματος στη χώρα μας:
-Το 63% των γυναικών - θυμάτων που ζήτησαν βοήθεια είχαν παιδιά.
-Το 46% των θυμάτων εργάζεται, ενώ το 54% είναι άνεργες γυναίκες, οικονομικά εξαρτώμενες από το θύτη,
-Σχεδόν 80% των κακοποιημένων γυναικών που ζήτησαν βοήθεια ανήκει στο ηλικιακό γκρουπ 25 – 54, δηλαδή στην πιο παραγωγική ομάδα του πληθυσμού.
Σε μία χώρα, όπως η Ελλάδα, όπου 1 στις 4 γυναίκες έχει ήδη ή πρόκειται να υποστεί βία κατά τη διάρκεια της ζωής της (σύμφωνα με τη Γενική Γραμματεία Ισότητας), κι όταν οι κοινωνικές συνθήκες οικονομικής κρίσης συσχετίζονται με άνοδο αυτού του ποσοστού, τότε είναι εξαιρετικά σημαντικό, κάθε μία από αυτές τις γυναίκες να μπορεί να βρει μία φωνή να ακούσει, που θα την ηρεμήσει και θα τη συμβουλέψει για τις επιλογές της.
Η ημέρα θα τελειώσει, το φαινόμενο όμως της άσκησης βίας κατά γυναικών θα συνεχίσει να υπάρχει. Στηρίξτε κι εσείς το έργο της W.I.N. Hellas, στέλνοντας μήνυμα στο 19059 ή/και διαδίδοντας αυτήν την καμπάνια.
Οι μορφές με τις οποίες εκφράζεται αυτή η βία μπορεί να είναι ο ξυλοδαρμός, η ψυχολογική βία, το κάψιμο με οξύ, οι φόνοι "τιμής", οι κλειτοριδεκτομές, οι βιασμοί στις πολεμικές συγκρούσεις, ο εξαναγκαστικός υποσιτισμός, η έλλειψη πρόσβασης στην εκπαίδευση και την ιατρική περίθαλψη, ο εξαναγκασμός σε πορνεία, η καταναγκαστική εργασία, και τέλος, στις μέρες μας, η βία της ανεργίας.
Ιστορίες διάσημων γυναικών που έπεσαν θύματα βίας
Η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά την Γυναικών ανακυρήχθηκε το 1999 αν και είχε καθιερωθεί ήδη από το 1981 από γυναικείες οργανώσεις, σε ανάμνηση της φρικτής δολοφονίας των τριών αδελφών Μιραμπάλ, πολιτικών αγωνιστριών από την Δομινικανή Δημοκρατία, με διαταγή του δικτάτορα Τρουχίλο.
"Όσο η βία κατά των γυναικών συνεχίζεται, δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι κάνουμε ουσιαστική πρόοδο προς την ισότητα, την ανάπτυξη και την ειρήνη", είχε πει πριν πολλά χρόνια ο Κόφι Ανάν, Γενικός Γραμματέας του Ο.Η.Ε και φαίνεται πως δεν έχουν αλλάξει και πολλά. Το φαινόμενο της βίας κατά των γυναικών, σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, συνεχίζει να υπάρχει...
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
-1 στις 4 γυναίκες στην Ελλάδα, έχει ήδη ή πρόκειται να υποστεί ενδοοικογενειακή βία κατά τη διάρκεια της ζωής της (Γενική Γραμματεία Ισότητας).
-Η πλειοψηφία των κακοποιημένων γυναικών ανέφεραν ότι υφίστανται βία οποιασδήποτε μορφής επί δέκα έτη και άνω. -Το 28% των γυναικών που είχαν υποστεί βία σε παρελθοντικές σχέσεις, παραµένουν θύµατα βίας στην παρούσα σχέση τους. Η έρευνα έδειξε επίσης ότι, τα περιστατικά βίας δεν είναι συνέπεια χρήσης αλκοόλ ή άλλων τοξικών ουσιών, ότι τόσο οι δράστες όσο και τα θύματα προέρχονται από όλα τα κοινωνικοοικονομικά στρώματα και ότι το μορφωτικό επίπεδο ποικίλει. (Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας – Πρώτη Πανελλήνια Επιδημιολογική Έρευνα 2002-2003).
-Στην Ελλάδα μία στις δύο γυναίκες που δολοφονούνται κάθε χρόνο είναι θύμα του τωρινού ή πρώην συντρόφου της, ενώ μία στις πέντε γυναίκες υπήρξε θύμα ξυλοδαρμού, τουλάχιστον μία φορά, από τον άντρα της (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας).
-Φαινόμενο με σημαντικό οικονομικό αντίκτυπο: η βία κατά των γυναικών στις 47 χώρες του Συμβουλίου της Ευρώπης έχει ετήσιο οικονομικό κόστος τουλάχιστον 32 δις €. (Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης)
ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ 5ΜΗΝΟΥ ΙΟΥΝΙΟΣ-ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2012, ΑΠΟ ΤΗΛ. ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ 11707 ΤΗΣ W.I.N. HELLAS
-Το 63% των γυναικών - θυμάτων που ζήτησαν βοήθεια είχαν παιδιά.
-Πίσω από κάθε γυναίκα – θύμα, κατά μέσο όρο υπάρχουν 2 παιδιά που βιώνουν τις συνέπειες.
-Το 46% των θυμάτων εργάζεται, ενώ το 54% είναι άνεργες γυναίκες, οικονομικά εξαρτώμενες από το θύτη,
-Σχεδόν 80% των κακοποιημένων γυναικών που ζήτησαν βοήθεια ανήκει στο ηλικιακό γκρουπ 25 – 54, δηλαδή στην πιο παραγωγική ομάδα του πληθυσμού.
ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ (Βασιλική Λιάφου, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, Επικεφαλής Επιστημονικής Ομάδας W.I.N. Hellas)
-Η αθέατη βία, αυτή που μπορεί να συμβεί μέσα στο σπίτι μας και που συχνά μπορεί ούτε και εμείς οι ίδιες να μην την αναγνωρίζουμε ή πολύ περισσότερο να μην την παραδεχόμαστε, είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο που ξεπερνά εποχές και κοινωνικά μοντέλα, οικονομικό status ή μορφωτικό επίπεδο.
-Είναι ενδεικτικό ότι πολύ συχνά οι θύτες χρησιμοποιούν τακτικές ελέγχου και χειραγώγησης, μέσα από διάφορα επιχειρήματα, με στόχο να πείσουν ή «ότι δεν φταίνε αυτοί ή ότι είναι η τελευταία φορά που άσκησαν βία». Η παλέτα της συμπεριφοράς τους εκτίνεται από την μετάνοια και την υπέρμετρη εκδήλωση αγάπης, μέχρι τις τύψεις και τελικά την επανάληψη των κρίσεων βίας.
-Ο Κύκλος Της Βίας αποτελείται από τρία μέρη:
1. Φάση της αυξανόμενης έντασης
Στη διάρκεια της φάσης αυτής, υπάρχει σχετικά μικρός βαθμός βίας με σπρωξίματα, απειλές, λεκτικές προσβολές και απόδοση ευθυνών στο θύμα.
Η γυναίκα προσπαθεί να καταπραΰνει το θύτη, με το να κάνει ότι αυτός θέλει. Ο θύτης επιδιώκει παράλληλα να απομονώσει το θύμα από τον οικογενειακό , φιλικό και κοινωνικό του περίγυρο, με στόχο να το καταστήσει πλήρως εξαρτημένο απ αυτόν για να μπορεί να το ελέγχει. Η γυναίκα ζει σε ένα καθεστώς φόβου, παραβλέπει τις ανάγκες της και εστιάζει στο πως θα υποχωρήσει η ένταση, αλλά χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Συχνά εμφανίζει ποικίλες ψυχοσωματικές διαταραχές, απόρροια του έντονου στρες που βιώνει σε καθημερινή βάση.
2. Φάση της έκρηξης
Είναι η φάση στην οποία εκδηλώνεται το βίαιο ξέσπασμα. Ο θύτης μπορεί να προκαλέσει ζημιές στο χώρο ( να τα σπάσει όλα μέσα στο σπίτι), και στην συνέχεια να επιτεθεί και να τραυματίσει τη σύζυγό-σύντροφο του.
3.Φάση της ηρεμίας
Ο θύτης μπορεί να εκφράσει τη μετάνοιά του, και να γεμίσει με δώρα τη σύντροφό του, να εκλιπαρεί τη συγχώρεσή της και να υπόσχεται ότι θα αλλάξει, και ότι δεν θα γίνει βίαιος ξανά.
Η φάση αυτή χαρακτηρίζεται και ως μήνας του μέλιτος.
Η γυναίκα αποφασίζει να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία στη σχέση της και αρχίζει πάλι να εμπιστεύεται το σύντροφό της. Η καλή του συμπεριφορά που μπορεί να διαρκέσει από εβδομάδες, έως και μήνες, δείχνει να δικαιώνει την απόφασή της, μέχρις ότου ο θύτης προκαλέσει εκ νέου περιστατικό βίας.
Παρατηρείται δε, καθώς ο χρόνος περνάει, ο κύκλος της βίας να εμφανίζεται όλο και πιο συχνά, και να γίνεται όλο και πιο έντονος και επικίνδυνος.
-Οι γυναίκες συχνά δυσκολεύονται να φύγουν από μια σχέση κακοποίησης για πολλούς και διαφορετικούς λόγους: π.χ. δεν πιστεύουν στην αποτελεσματικότητα των πράξεων τους, φοβούνται ότι η διάλυση της σχέσης θα έχει αρνητικές επιπτώσεις για τα παιδιά, δεν έχουν τα οικονομικά μέσα για να επιβιώσουν, πιέζονται από τον κοινωνικό ή συγγενικό τους περίγυρο να μείνουν. Στις εύπορες γυναίκες υπάρχουν κοινωνικοί φραγμοί όπως ο φόβος ότι δεν θα τις πιστεύουν, το αξιοπρεπές επάγγελμα τόσο το δικό τους όσο και του συζύγου που θα πληγεί, η απομόνωση από την οικογένεια που παίρνει το μέρος του θύτη, η ενοχοποίηση ή η ντροπή γι αυτό που υφίστανται.
-Αντίθετα, οι θύτες στη συντριπτική τους πλειοψηφία, απολαμβάνουν μία ασυλία, μία πρωτοφανή ατιμωρησία. Η ενδοοικογενειακή βία αποτελεί ένα θέμα ταμπού γιατί αγγίζει βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις και στερεότυπα. Πολλές φορές «επιτρέπεται» γιατί είναι ακόμη ισχυρή και ηθικά νομιμοποιημένη η αντίληψη ότι ο άνδρας έχει κυριαρχικό δικαίωμα πάνω στην γυναίκα.
-Τα παιδιά βιώνουν την ενδοοικογενειακή βία, είτε έμμεσα ως μάρτυρες, είτε άμεσα ως θύματα. Και στις δύο περιπτώσεις οι συνέπειες στην σωματική, νοητική και συναισθηματική ανάπτυξη τους είναι αρνητικές. Αναγκάζονται να επεξεργαστούν τα συμβάντα συναισθηματικά και διανοητικά. Στην προσπάθειά τους να τα ερμηνεύσουν συχνά θεωρούν ότι εκείνα προκάλεσαν τις επιθέσεις του θύτη.
-Έτσι, αναλαμβάνουν αποκλειστικά την ευθύνη και κατηγορούν τον εαυτό τους για το βίαιο ξέσπασμα του πατέρα-θύτη, έχοντας την πεποίθηση ότι θα μπορούσαν με δική τους παρέμβαση να το έχουν αποτρέψει. Αποτέλεσμα αυτών είναι να εμφανίζουν συχνά ενοχική συμπεριφορά.
-Τα παιδιά που έχουν βιώσει ενδοοικογενειακή βία είναι πιθανό να εμφανίσουν διαταραχές ύπνου και πρόσληψης τροφής, μαθησιακά προβλήματα, επιθετικότητα, φοβίες, χαμηλή αυτοεκτίμηση και διάφορες παθήσεις. Τακτικά δε παρατηρούνται παλινδρομήσεις στην ανάπτυξή τους.
-Έρευνες σε παιδιά και εφήβους έχουν δείξει, πόσο γρήγορα «μαθαίνεται» η βία. Ανεξάρτητα εάν είναι απλώς θεατές, ή θύματα, βλέπουν ότι επικρατεί το λεγόμενο «δίκαιο του ισχυρού». Έτσι, τα αγόρια μαθαίνουν τη βίαιη συμπεριφορά στην σχέση με το άλλο φύλο. Εάν διαπιστώσουν στην συνέχεια, ότι αυτό το μοντέλο συμπεριφοράς έχει επιτυχία, τότε το υιοθετούνε. Αντίστοιχα, εάν τα κορίτσια βιώνουν την ανοχή της βίας από την μητέρα, υπάρχει ο κίνδυνος να θεωρήσουν, ότι θα πρέπει σε ανάλογες περιπτώσεις να υποκύπτουν. Έτσι λοιπόν έχουμε μεταφέρει με τεραστία επιτυχία την βία στην επόμενη γενιά ...
SMS ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΤΗΛ.ΓΡΑΜΜΗΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΤΗΣ W.I.N. HELLAS
Με αφορμή την 25η Νοεμβρίου - Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, η Μη Κυβερνητική/Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση W.I.N. Hellas, που δραστηριοποιείται από το 2006 στην καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, διοργανώνει καμπάνια σύντομων γραπτών μηνυμάτων (SMS) για να στηρίξει τη λειτουργία της τηλεφωνικής γραμμής βοήθειας προς γυναίκες-θύματα.
Από τη Δευτέρα 26/11 έως και τη Δευτέρα 3/12, στέλνοντας sms στο 19059 και γράφοντας τη λέξη ΒΙΑ, προσφέρετε 1 € (χρέωση 1,23€ με φπα) στη W.I.N HELLAS για την τηλεφωνική γραμμή στήριξης .
Η πανελλαδική τηλεφωνική γραμμή στήριξης 11707 ξεκίνησε τη λειτουργία της τον Ιούνιο του 2012 παρέχοντας ψυχολογική στήριξη και νομική συμβουλευτική σε γυναίκες-θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Στους 5 πρώτους μήνες λειτουργίας της, τα στατιστικά στοιχεία που συγκεντρώθηκαν είναι ενδεικτικά του μεγέθους του προβλήματος στη χώρα μας:
-Το 63% των γυναικών - θυμάτων που ζήτησαν βοήθεια είχαν παιδιά.
-Το 46% των θυμάτων εργάζεται, ενώ το 54% είναι άνεργες γυναίκες, οικονομικά εξαρτώμενες από το θύτη,
-Σχεδόν 80% των κακοποιημένων γυναικών που ζήτησαν βοήθεια ανήκει στο ηλικιακό γκρουπ 25 – 54, δηλαδή στην πιο παραγωγική ομάδα του πληθυσμού.
Σε μία χώρα, όπως η Ελλάδα, όπου 1 στις 4 γυναίκες έχει ήδη ή πρόκειται να υποστεί βία κατά τη διάρκεια της ζωής της (σύμφωνα με τη Γενική Γραμματεία Ισότητας), κι όταν οι κοινωνικές συνθήκες οικονομικής κρίσης συσχετίζονται με άνοδο αυτού του ποσοστού, τότε είναι εξαιρετικά σημαντικό, κάθε μία από αυτές τις γυναίκες να μπορεί να βρει μία φωνή να ακούσει, που θα την ηρεμήσει και θα τη συμβουλέψει για τις επιλογές της.
Η ημέρα θα τελειώσει, το φαινόμενο όμως της άσκησης βίας κατά γυναικών θα συνεχίσει να υπάρχει. Στηρίξτε κι εσείς το έργο της W.I.N. Hellas, στέλνοντας μήνυμα στο 19059 ή/και διαδίδοντας αυτήν την καμπάνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου