Το γάλα δύο ημερών έρχεται να μπει στη ζωή μας και μαζί του το επίσης φρέσκο γάλα των 11 ημερών μετά τη συμφωνία της κυβέρνησης με την τρόικα.Και τα δύο προϊόντα θα είναι εξίσου φρέσκα καθώς θα υπόκεινται στην κλασσική επεξεργασία της χαμηλής παστερίωσης αυτής που εφαρμόζεται και σήμερα για το φρέσκο γάλα που «διαρκεί» πέντε ημέρες. Μπερδευτήκατε; Αν ναι τα πράγματα είναι πολύ απλά. Φρέσκο γάλα στο εξής θα βρίσκουμε με διάρκεια από δύο έως έντεκα ημέρες.
Ασχέτως όμως της διάρκειας διάθεσης δεν προκύπτει από πουθενά ότι θα έχουν διαφορετικά οργανοληπτικά χαρακτηριστικά καθώς θα είναι όλα παστεριωμένα. Διαφορά θα υπήρχε αν στην αγορά διατίθετο νωπό γάλα δηλαδή γάλα που δεν έχει επεξεργαστεί και παστεριωθεί και το οποίο πράγματι έχει καλύτερα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά αλλά και κινδύνους από το μικροβιακό φορτίο που κουβαλά.
Στην Ευρώπη πάντως διατίθεται και το νωπό γάλα που δεν είναι παστεριωμένο αλλά εξ όσων προκύπτει μέχρι στιγμής τέτοια προοπτική δεν διαφαίνεται στην Ελλάδα. Η μόνη διαφορά που θα έχει το γάλα δύο ημερών από τα άλλα θα είναι ότι θα έχει συγκεκριμένο χρονικό περιθώριο από την παραγωγή του έως την κατανάλωση. Δηλαδή από το άρμεγμα μέχρι την παστερίωση θα μεσολαβεί μια ημέρα και στη συνέχεια θα διατίθεται στα ράφια για δύο ημέρες.
Όλες αυτές οι αλλαγές όμως θα αλλάξουν και τα δεδομένα για τον καταναλωτή που θα έχει περισσότερες επιλογές. Κατ αρχήν με το γάλα δύο ημερών ουσιαστικά οι μεγάλες γαλακτοβιομηχανίες δεν θα έχουν τη δυνατότητα να το διαθέσουν σε όλη την Ελλάδα γιατί δεν θα προλαβαίνουν τους χρόνους μεταφοράς από το εργοστάσιο παστερίωσης μέχρι το ράφι. Έτσι εκεί θα έχουν «προτεραιότητα» οι μικρές τοπικές γαλακτοβιομηχανίες. Οι τελευταίες όμως θα έχουν και ένα άλλο πλεονέκτημα. Θα μπορούν να διαθέτουν το γάλα έντεκα ημερών σε ολόκληρη την Ελλάδα καθώς θα διαθέτουν την πολυτέλεια του χρόνου να εφοδιάσουν την αγορά με τις περιορισμένες δυνατότητες διανομής που διαθέτουν σήμερα.
Την ίδια στιγμή με τις έντεκα ημέρες διάθεσης ανοίγει ο δρόμος να μπουν στην αγορά ξένες γαλακτοβιομηχανίες. Βεβαίως υπάρχει κόστος γι αυτές καθώς έχουν δύο επιλογές. Πρώτον να μεταφέρουν συσκευασμένο το γάλα (αυξημένο κόστος) και δεύτερον να το διακινούν σε βυτία (μικρότερο κόστος μεταφοράς) αλλά να το συσκευάζουν στην Ελλάδα. Για να γίνει όμως στην Ελλάδα η παστερίωση και η συσκευασία χρειάζονται επενδύσεις. Και αυτό σημαίνει χρόνος. Ακόμα όμως και να φέρουν στην Ελλάδα το γάλα έχουν και το πρόβλημα του δικτύου διανομής.
Το δίκτυο όμως δεν στήνεται από τη μια ημέρα στην άλλη. Και για να το αποκτήσεις είτε πρέπει να αγοράσεις μια εγχώρια βιομηχανία είτε θα πρέπει να κάνεις συνεργασία με μεγάλους διανομείς οι οποίοι όμως και αυτοί πρέπει να κάνουν επενδύσεις γιατί το γάλα είναι μια ειδική κατηγορία προϊόντος με ειδικές συνθήκες μεταφοράς και διάθεσης.
Υπό αυτές τις συνθήκες δεν αναμένεται τουλάχιστον άμεσα να πέσουν οι τιμές. Και μάλλον στο γάλα δύο ημερών θα δούμε ακριβότερες τιμές με μπαράζ ενεργειών προώθησης του προϊόντος. Στο μέλλον όμως αναμένεται να υπάρξει πίεση τιμών από τις ξένες γαλακτοβιομηχανίες. Κομβικό ρόλο στις κινήσεις των ξένων θα έχει η Friesland η οποία τήρησε αδιάφορη στάση στη συζήτηση για τις αλλαγές στο γάλα αλλά το γεγονός ότι επένδυσε με τη δημιουργία μονάδας στην Πάτρα η οποία προς το παρόν ασχολείται με την υψηλή παστερίωση.
Βεβαίως δεν αποκλείεται να δούμε αυτό που έχει γίνει σε αρκετούς κλάδους όπως τα supermarket δηλαδή να έρχονται ξένοι στην αγορά και να προσαρμόζονται στις … ελληνικές συνθήκες πουλώντας σε υψηλές τιμές λιγότερες ίσως ποσότητες αλλά με μεγάλα περιθώρια κέρδους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου